Όλα ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1880, όταν πρωτοξεκίνησε η κατασκευή του συγκροτήματος.
Πιο συγκεκριμένα, το 1882, η εβραϊκής καταγωγής οικογένεια Μισραχή, προχωρά στην ανέγερση ενός ισογείου οινοπνευματοποιείου. Στη προσπάθεια αυτή συμβάλλουν κάποια χρόνια αργότερα και οι ισχυρές επιχειρηματικά εβραϊκές οικογένειες Αλλατίνη και Φερνάντεθ, οι οποίες εντάσσονται στο ιδιοκτησιακό σχήμα και έτσι η μονάδα μετατρέπεται πλέον σε ζυθοποιείο, το οποίο ακολουθεί τις γερμανικές και βαυαρικές προδιαγραφές, και μετονομάζεται σε “Ζυθοποιείον Όλυμπος Α.Ε”. Στη συνέχεια, το 1909, οι αδελφοί Γεωργιάδη ιδρύουν βιομηχανία πάγου, η οποία τρία χρόνια αργότερα επεκτείνεται και στον τομέα της ζυθοποιίας με το όνομα “Νάουσα, Βιομηχανία Πάγου, Ψυγείων Γεωργιάδη και Σια”. Έτσι, το 1920 οι δύο επιχειρήσεις συγχωνεύονται και δημιουργούν ένα ολοκληρωμένο βιομηχανικό συγκρότημα τη λεγομενη «Όλυμπος- Νάουσα».
Το 1926, με το έντονο επιχειρηματικό ένστικτο που χαρακτήριζε τους αδελφούς Ιωάννη και Αντώνη ΦΙΞ, η αθηναϊκή εταιρεία “Κάρολος Φιξ Α.Ε.” απορροφά το συγκρότημα. Κατά αυτόν τον τρόπο, το ακίνητο απέκτησε το όνομα με το οποίο το προσφωνούμε όλοι σήμερα. Η ΦΙΞ προχωρά σε εκτεταμένη αναβάθμιση των εγκαταστάσεων, χτίζοντας νέο βυνοποιείο, ζυθοποιείο και πολλά βοηθητικά κτήρια, συμβάλλοντας σε επιχειρηματική άνθιση, η οποία διήρκεσε πάνω από έξι δεκαετίες, μέχρι το 1983, οπότε και επήλθε η πτώχευση της εταιρείας.
Το 1994, το μεγαλύτερο μέρος των κτηρίων, καθώς και ο τεχνολογικός και μηχανολογικός εξοπλισμός του, χαρακτηρίζονται διατηρητέα μνημεία βιομηχανικής κληρονομιάς (ΦΕΚ 479/Β/24.6.1994),
Ύστερα από τέσσερις δεκαετίες εγκατάλειψης, κατά την περίοδο 2022–2023, το ακίνητο αποκτάται από τον Όμιλο DIMAND, σηματοδοτώντας την έναρξη ενός νέου κύκλου ζωής. Ξεκινούν οι προπαρασκευαστικές εργασίες για την ανακατασκευή και επανάχρησή του, με στόχο την αναβίωση ενός εμβληματικού κεφαλαίου της πόλης και τη μετατροπή του σε έναν ζωντανό, σύγχρονο προορισμό.
